Page 47 - Gastronomi Dergisi
P. 47
GA STR O N O Mİ
ömrünü mutfağa adayanlar
“Kariyerimde mihenktir” dediğiniz bir
an var mıdır? Dönüm noktanız neydi
sizce?
Biz bu işe ev gereçleri üreterek başladık,
mesleğin gelişimi bizi endüstriyel mutfağa
yönlendirdi. Sene 1998 veya 2000,
elimdeki endüstriyel mutfak numunelerini
alıp Almanya’da bir fuara katılmaya karar
verdim. Tabii büyük umutlarla gittik, müşteri
bulup ihracat yapmak istiyoruz… Türkiye’ye
sığamıyoruz, aşama kaydetmek istiyoruz.
Fuarda müşteri geliyor, eline alıyor şöyle
bir bakıyor ürüne, bırakıp gidiyor. Dedim
ki bu işte bir iş var yani… Fuarın son
günü hangarın arka kapısına çıktım kimse
görmesin diye. Orada 10 dakika ağladım,
moralim çok bozuktu. Bir hayalimiz vardı,
birden yıkıldı ve bir duvara çarptık o fuarda.
O duvara çarpış bana çok şey öğretti.
Sonra İstanbul’a döndüm, “Ne yapacağız
şimdi?” dedim. Tabii bizde o zaman teknoloji
eksik, kalıpları el yordamıyla işliyoruz
ve müşterinin istediğini yapamıyoruz.
Ne yapmamız gerek? Yeni teknolojiyi
uygulayacağız, bütün kalıpları tekrardan
elden geçireceğiz, ondan sonra fuarlara
gideceğiz. Çünkü dersimizi aldık. Aşağı Fuarın sektörü birleştirmede önemli bir rolü
yukarı bir 5 sene bunlarla oyalandım ama var. Hepimizin müşterek değeri.
ondan sonra çok şükür işim yaver gitti ve şu
anda dünyanın birçok ülkesine mallarımızı 50 yılınızı bu sektöre verdiniz, peki özel
kabul ettiriyoruz.
hayatınızda bir hobiniz, keyif aldığınız
başka bir uğraşınız var mı?
Dilovası’nda bir üretim tesisiniz var. İşten başka bir hayatımız kalmadı
O süreçten bahseder misiniz? maalesef, ailemizden aldığımız en büyük
Buradaki trafik şartları, binaların eski tenkit bu. Eğlencemiz de bu sektör
olması, sanayiye uygun olmaması gibi sosyal hayatımız da bu sektör oldu. Okul
nedenlerle Bayrampaşa’da bu işin çok
ileri gidemeyeceğini gördük. Yavaş yavaş hayatımdan bir tane arkadaşım kalmadı
şehir dışına yatırım yapma fikrini ortaya mesela çünkü zaman ayıramadım. Zaman
çıkardı bu durum. Bir yandan makinaları ayıramadığınızda arkadaşlıklar da yok
yenilerken bir imalat alanı yapmamız lazımdı. oluyor.
Şu anda Kuzey Marmara yolu üzerinde
önemli bir organize sanayi bölgesinde 15 bin Peki sektörün gelişmesi için sizce
metrekare kapalı fabrikamız var. 270 civarı ne yapılmalı? Sanayi bölgelerinde
çalışanımız var. toplanılması konusunda ne
düşünüyorsunuz?
Bilgeinox’un Kurucusu Ahmet Bilge
Yeni bir yatırım var mı Çok önemli, birbirimizden sinerji alırız bir
planlarınız arasında? arada olsak. Ama Türkiye’de maalesef
Şu anda Düzce’de tekrar bir yatırıma bizimle çalışmaya başladı, uzun yıllardır da sanayi toprağı yeteri kadar yok ve son
başlıyoruz. Arazi koşulları bizi oraya itti, bir aradayız. derecede pahalı. Dolayısıyla bir araya
oradaki tesisimiz Dilovası’ndakinin 2 misli gelip bir şey yapamadık. Ama bir arada
daha büyük olacak diye planlıyoruz. Makina TUSİD’in eski başkanlarından birisiniz. olmak çok doğru bir proje. Böyle bir ortam
parkurumuz da gelişecek tabii bu yatırımda, Derneğin gelişimi hakkında neler oluşturulsa müşterimiz de oraya gelirdi,
sürekli yeni teknolojiye uyum sağlamaya söylemek istersiniz? herkes kendi malını sunardı. Müşteriye de
çalışıyoruz. TUSİD aslında fuar oluşturmak amacıyla kolaylık olurdu iki günde Türkiye’yi tanır,
kuruldu sonrasında güzel bir birliktelik bitirirdi. Dağınık olduğumuzda bir yerden bir
İstihdam yaratmak bir sanayici oldu. Bu noktaya geleceği de düşünülmedi yere gitmesi uzun süre alıyor. Keşke bunları
için nasıl bir duygu? açıkçası. Hepimizin senelerce bir arada, tek bir yerde toparlayabilsek hele hele
Kazançtan daha önemli bir duygu, bundan bir ortamda birleşeceği belli değildi. Çünkü imalatçıları.
büyük bir mutluluk olur mu? Birilerinin birçok sektörde kopmalar oluyor, başka bir
geçim kapısı olmak bizim için çok önemli dernek kuruluyor… Biz çok şükür bugüne Bu kadar fabrikaya yatırımdan sonra
ve ciddiye aldığımız bir konu. Kuşaklarca kadar birlikteliğimizi koruduk. Sevincimizi de zorlaştı değil mi bu proje?
bizimle çalışan arkadaşlarımız oldu. Onlarla üzüntümüzü de paylaşmayı başarabiliyoruz. Zorlaştı tabii, herkes mecburen kendine
aile olmuş gibiyiz artık. Zekariya var mesela, başka bir yol buldu. Çok gündeme geldi
babası bizimle kamyoncu olarak çalışıyordu, HOSTECH By TUSİD fuarımız da çok önemli bu toplanma konusu ama bir türlü olmadı
vefat etti. Babasından sonra Zekariya bir yere geldi, önemli bir ihracat fuarı oldu. harekete geçilemedi.
47